Vuil

Straatvuil is volgens sommigen een bejaarden onderwerp. Jeugd zul je er inderdaad zelden over horen en dat lijkt me een deel van het probleem. Tenzij die jeugd met een puppy over straat loopt. Want dan merk je pas goed hoe erg het gesteld is met de troep op straat. Mijn pup vond de eerste weken op ongeveer elke meter bestrating wel iets van zijn gading. Plastic dopjes, verpakkingsmaterialen, lege blikjes en koffiebekers, babysokjes, handschoenen, touwtjes enz. enz.. Na twee maanden hard trainen waren we eindelijk zover dat hij het meeste op commando weer los liet, maar papieren zakdoekjes en alles wat zelfs maar in de verte riekte naar eten moest ik nog steeds uit zijn bek zien te halen voor hij het misschien doorslikte. Hele sokken van een grote mannenmaat slikte hij door… We hebben geluk gehad dat hij die na een paar dagen weer uitkotste, als zo’n kunststof sok vast was komen te zitten in zijn darmen was de ellende niet te overzien geweest.
Mijn hond is nu tien maanden en “ahah!” en “viesbah” volstaan meestal en zo niet werkt het commando “los”. Nog slechts een enkele keer moet ik iets uit zijn bek halen.
Ik denk geregeld aan vissen en andere (zee)dieren waarbij niemand in de buurt is om ze te leren van plastic en andere troep af te blijven, laat staan het tijdig uit hun bek te halen.
Ik vraag me af: waarom is de mens zo’n vervuilend wezen?
Dat plastic zakjes nu een beetje geld kosten zorgt er zoals verwacht voor dat er minder daarvan over straat zwerven. Maar nog steeds barst het van andere plastic zakjes en bakjes waar broodjes, salade of god mag weten wat in heeft gezeten. Vooral lunchverpakkingen zijn veel op straat te vinden. Dat lijkt me toch vooral een mentaliteitskwestie al is de rol van vogels die zaken uit prullenbakken halen ook niet gering. Dat vogels veel plastic en andere gezondheid schadende troep binnen krijgen lijkt me evident, dat ze afvalmaterialen in hun nesten verwerken is niet alleen grappig.
Legio zijn de filmpjes op internet waarbij (zwem)vogels en allerlei andere diersoorten bevrijd worden van afval van de meest uiteenlopende materialen.
Bouwafval, netten e.d. buiten beschouwing latend, lijkt een belangrijk deel van het zwerfvuil probleem te beginnen bij onze veranderde leefgewoonten. Ik zie al jaren schooljeugd bij bushaltes hele zakken chips e.d. verorberen, al lopend (een stukje van) de verpakking van een candybar of ander snoepgoed laten vallen…
Op mooie dagen is het afval dat in de parken achterblijft van picknicks zo exorbitant dat de hoeveelheid prullenbakken nimmer toereikend zal zijn en er grote schoonmaakploegen in de vroege ochtenduurtjes de schade proberen te beperken. De in de vijver gegooide flessen en bekers zijn dan al lang naar de bodem gezakt.

Het broodtrommeltje lijkt aan een revival begonnen te zijn, maar niet zodanig dat er niet hele volksstammen zaken die moeten doorgaan voor een lunch bij supermarkten, bakkers en horeca aanschaffen, met alle verpakkingen vandien. Niet alleen de verpakkingsindustrie maar vooral de voedingsindustrie vaart er wel bij. Van de producten van de voedingsindustrie is gevoeglijk bekend dat het steeds minder met echte voeding te maken heeft.
Wanneer gaan we inzien dat de troep die we achterlaten het gevolg is van hoe we onszelf vervuilen?