Huurverlaging

De overheid heeft bepaald dat mensen die minder verdienen dan 120% van het minimumloon een huurverlaging krijgen.

Dat lijkt heel leuk, maar er is een addertje onder het gras. Want mensen die zo’n laag inkomen hebben, hebben al recht op huurtoeslag en die wordt ook aangepast aan de lagere huur.

Mijn verhuurder liet mij, aow-er, gisteren weten dat ik per 1 juli a.s. zo’n 49 euro minder huur hoef te gaan betalen. Omdat ik het addertje al vermoedde en wil voorkomen dat ik toeslag moet terugbetalen, heb ik me vandaag goed ingelezen bij de Belastingdienst en wat blijkt: ik ben verplicht om de huurwijziging door te geven.

Dus met DigiD ingelogd op mijntoeslagen.nl om de huurwijziging door te geven. En ja hoor, de huurtoeslag wordt verlaagd, omgerekend met ruim 34 euro per maand.

Mijn voordeel van de huurverlaging is dus in de praktijk maar zo’n 15 euro per maand.

Toch leuk meegenomen.

Maar als ik het goed begrijp draait mijn verhuurder nu op voor een bezuiniging bij het ministerie van Financiën via de Belastingdienst.

Bij het coalitieakkoord in 2021 is beloofd dat de verhuurdersheffing zou worden afgeschaft. Dat gebeurt dus sedert vorig jaar eindelijk, maar…  gefaseerd, dat wel.  Elk jaar een kleine percentageverlaging. Goed beschouwd wordt de verhuurdersheffing langs deze weg van huurverlaging toch weer teruggevorderd, in ieder geval gedeeltelijk.

Ik krijg steeds een wranger gevoel als ik inlog bij ‘Mijn overheid’. De manier van omgaan met gemeenschapsgeld is zeker niet de mijne… En al helemaal niet de communicatie erover…

Hedonisme

Toen ik in de 1975 een briljant en succesvol musicus vroeg waarom hij altijd zo depressief overkwam, was het simpele antwoord: omdat de wereld een grote klotezooi is en we naar de knoppen gaan.

Veel artiesten worden geïnspireerd door de waanzin van deze wereld en blijken daarbij niet gespeend van doemdenken. In 1982 kwam Prince met het nummer 1999. Het gaat toch mis, is de boodschap van Prince, ga maar lekker hedonistisch genieten. Doe Maar scoorde in 1983 een hit met De bom. “Laat maar vallen dan, het komt er toch wel van, het geeft niet dat je rent.”

Ook in deze tijd zien veel mensen geen toekomst meer en zijn ze bezig met zoveel mogelijk genieten van het leven omdat het er toch verder niet toe doet. Hoezeer we gehecht zijn aan onze uitjes die ons de dagelijkse zorgen doen vergeten, bleek tijdens de lockdown.

Spiritueel georiënteerden pleiten voor je niet bezig houden met de wereld maar te zorgen dat je zelf heel wordt en liefdevol en hopen daarbij dat op die manier de wereld verandert. Het zal zeker bijdragen, maar eenmaal geheeld en liefdevol ontkom je niet aan het bewustzijn dat je deel bent van en verbonden met deze wereld. Eerder deze week had ik het genoegen om Tahira Amir Sultan Khan te logeren te hebben. Deze dame van Afghaans-Pakistaanse afkomst uit Singapore was aanvankelijk heel actief en succesvol als ict-er en ondernemer, maar na het overlijden van haar vader maakte ze een snelle spirituele ontwikkeling door. Ook zij gelooft in het belang van heel en liefdevol zijn, maar ze gaat daar niet hedonistisch mee om. De afgelopen jaren schreef ze een boek ‘Through the golden door’, richtte een daarnaar vernoemde prijs op voor ‘writers in truth’ en is nu bezig met het stichten van eco societies en reist daarvoor over de hele wereld. Een doener.

Gisteren staakten de medewerkers van Etos. Zo’n 10.000 drogisterij medewerkers waarvan een deel ook van Trekpleister en Kruidvat, deden dat. En daarbij benoemden ze iets wat in de hele wereld een groot probleem is geworden: de mensen op de werkvloer verdienen een habbekrats en de bazen strijken recordbedragen op.

Bedrijven zijn meer bezig hun topfunctionarissen en aandeelhouders te spekken, dan met redelijke beloning van de mensen op de werkvloer. Het wordt met uurloontjes van rond de 12 euro steeds moeilijker om hedonistisch te leven. Het is hard werken en in je vrije tijd daarvan uitrusten en je best doen om de eindjes aan elkaar te knopen.

We zijn met 8 miljard mensen op deze wereld, en daarvan maakt nog geen 1 procent de dienst uit. Vertegenwoordigers van die 1 procent streken deze week o.a. met 1500 privé vliegtuigen neer in Davos voor een bijeenkomst van het WEF. Die 1 procent blijft maar bezig met rijker worden, terwijl de rest van de wereld steeds armer wordt en ook nog eens de gevolgen ondervindt van het rücksichtslos leegzuigen van onze prachtige planeet. Van dat laatste bleken diverse leiders zich rekenschap te geven, misschien is er nog hoop.

Als die 8 miljard net zo gaan denken als die drogisterij medewerkers en de stakers bij het streekvervoer deze week, kan er echt iets veranderen.

Denk niet dat je niets kunt veranderen aan hoe de wereld thans georganiseerd is. Dat is misschien wel de ergste vorm van doemdenken. Als we massaal gaan inzien dat dit soort somberheid het gevolg is van jarenlange onderdrukking, uitbuiting, leugens, bedrog en manipulatie, is tijdelijke ontwrichting wellicht een probate game changer.

Hoe dan ook: enjoy life!

---

Law & Order

Aan het eind van de avond zap ik nog wel eens op tv naar iets wat dan net begint. Vorige week was dat een aflevering van Law & order, een serie over ‘the special victims unit’ van NYPD en ik viel van de ene verbazing in de andere, om niet te zeggen verbijstering.

Ik zal het -volgens de makers fictieve- verhaal proberen samen te vatten.

Een groep tieners organiseert een ‘rainbow party’. Nooit van gehoord, maar het komt er op neer dat ze, aangemoedigd door veel drank en wiet los gaan waarbij de meisjes verschillende kleuren lipstick opdoen en de jongen met de meeste kleuren lipstick op zijn lijf de winnaar van de avond is.

Een van de jongens post foto’s van de losbandige party naar andere scholieren die ook onder ogen komen van de rectrix van de school die daarin meteen aanleiding ziet om de mensen van de special victims unit in te schakelen. Wat was begonnen als een vrolijke avond eindigt zo voor de tieners in een nachtmerrie, maar uiteindelijk moet de politie concluderen dat er niets strafbaars is gebeurd, iedereen was minderjarig en deed uit eigen vrije wil mee. Te midden van dit tumult ontpopt zich een tweede verhaallijn. Een van de feestvierende tieners blijkt mazelen te hebben en in Manhattan ontwikkelt zich een kleine epidemie met als dieptepunt een zeer ziek wordende 16 maanden jonge peuter. Op de school van de feestende tieners geldt een vaccinatieplicht, maar een groep ouders, waarvan juist hun kinderen aan het feest deelnamen, blijkt gekant te zijn tegen mazelen vaccinatie en hebben met een arts samengewerkt voor valse inentingsbewijzen. Het komt uiteindelijk tot een rechtszaak tegen deze ouders. Lichtpuntje vond ik dat er slechts een ouder verwijtbaar wordt geacht aan het ziek maken van een ander kind, de peuter, die gelukkig weer herstelt.

De hele aflevering lang heb ik met steeds grotere verbijstering zitten kijken hoe dit verhaal vol stemmingsmakerij in elkaar is geknutseld. De goed op school presterende tieners krijgen een stigma opgedrukt en het stigma van de ouders die tegen de mazelen vaccinatie zijn, is nog vele malen groter. Dit groepje ouders wordt geleid door een vrouw die stevig haar wortels heeft in alternatieve geneeswijzen en ze wordt bijna als een misdadiger afgeschilderd.

Ook in Nederland zijn er ouders gekant tegen de mazelen vaccinatie. Het is hier al zover dat kinderdagverblijven peuters weigeren die niet zijn ingeënt en D’66 zou dat liefst in een wet verankerd zien. Vrije keuze voor ouders met betrekking tot vaccinatie is steeds verder te zoeken.

Sinds 1976 zijn bof, mazelen en rode hond samengevoegd in één inenting en als zodanig onderdeel van het Rijksvaccinatieprogramma. Drie ziektes die daarvoor nog werden gezien als nauwelijks gevaarlijke kinderziekten. Ja er zijn bij alle drie risico’s. Bij de bof zijn dat er diverse die samen variëren van 0,4-1,0 % kans. De kans om te overlijden bij patiënten met mazelen is in Nederland kleiner dan 1 op de 10000 gevallen. Rode hond kan schadelijk zijn voor ongeboren baby’s.

Al jaren woedt er een stevige discussie of deze kleine risico’s nou wel of niet erger zijn dan de risico’s van vaccinatie. De vraag is ook of we met het steeds verder uitsluiten van ziekterisico’s middels vaccinatie niet teveel ingrijpen op ons immuunsysteem en dat de oorzaak is van allerlei nieuwe auto-immuunziekten e.d. en we misschien weer zouden moeten leren leven met enige risico’s.

Voor mij is sedert die aflevering van Law&Order de vraag hoever mogen overheden en media gaan om het publiek te masseren vooral deel te nemen aan de overheid welgevallige programma’s. De bewuste aflevering kwam op mij over als één groot propagandastuk en zat vol bewust toegepaste manipulatie. Je moet zelf al flink hebben nagedacht over deze problematiek om dat te kunnen doorzien.

Ondertussen werkt de WHO aan invoering van digitale vaccinatiepaspoorten. Met een gateway: ‘Hiermee kunnen QR-codes op elektronische vaccinatiecertificaten over de landsgrenzen heen worden gecontroleerd.’

Wat blijft er over van onze vrije keuze?

Als Lemmingen…

Zo’n vijftig jaar geleden bedacht ik een boek met als titel

Als lemmingen…

Ik heb het boek nooit afgeschreven, al was het maar omdat wetenschappers denken te hebben aangetoond dat het verhaal dat lemmingen zich massaal van de rotsen storten bij overbevolking een  mythe is.  Misschien is dat waar, misschien is het ook niet meer voorgekomen omdat er steeds minder lemmingen zijn. Zoals er ook steeds minder diersoorten zijn en van de soorten die er nog wel zijn steeds minder per soort. Behalve van de diersoort mens.

Recent is de diersoort mens de 8 miljard gepasseerd. Die laatste miljard hebben we in amper 11 jaar erbij gefokt. Dus de volgende miljard kunnen we ruim binnen 10 jaar verwachten. Alles nog sneller dan verwacht. Daar heeft Covid19 weinig aan kunnen veranderen.

Toch blijven veel mensen denken dat het best kan, zoveel mensen op deze planeet, die zien allerlei niet verlichte plekken op Aarde kennelijk als ruimte die ook nog best door mensen kan worden ingenomen. En al die weilanden in Nederland, daar kunnen toch ook nog best huizen op worden gebouwd? We kunnen best minder koeien houden, dat doen we toch voor het grootste deel voor mensen in andere landen.  En als we in eigen land minder vlees eten,  kunnen we op de weilanden die overblijven voldoende voedsel verbouwen. Niet dan?

Afgezien van dat minder koeien, varkens en kippen de dreiging van pandemieën zou verminderen en daarom zinnig zou zijn, is het kortzichtig denken. Door de ruimte die we als mensheid innemen, kunnen andere soorten niet meer blijven bestaan, wordt natuur minder terwijl we om gezond te kunnen blijven, zowel mentaal als fysiek, die zelf nodig hebben.

En al die 8 miljard mensen willen toch graag de levenstandaard hebben die we hier hebben, dus graven we de planeet overal af naar grondstoffen voor onze apparaten.

Ik ben heel dankbaar dat ik in deze tijd heb mogen leven. Het was de beste tijd voor gewone burgers ooit in de geschiedenis. Maar de omslag naar een onleefbare aarde is volop bezig. De omslag van vrije democratische samenlevingen naar schijn democratieën en totalitaire staten eveneens.

Regeringen schijnen te denken dat een samenleving van zoveel mensen niet anders te organiseren is. De scheidslijn tussen rijk en arm, macht en onmacht, wordt steeds scherper. Het gaat steeds meer lijken op de film Elysium, waar de meeste mensen moeten zien te overleven op een desolate planeet, de rijken schiepen hun eigen paradijselijk plek.

Wij storten ons niet van de rotsen, wij bevuilen gewoon ons nest en de nesten van alles en iedereen. En proberen te zorgen dat ons eigen leventje zo prettig mogelijk blijft en daar het beste van te maken (op zich een verstandige instelling), ook al merken we nu als gewone burger kouwelijk de gevolgen van de al jaren wereldwijd bezig zijnde energieoorlog. De oorlogen om andere tekorten zullen volgen.

Elysium

Afwassen met warm water onder de stromende kraan. Het had vele voordelen:  de vaat kon zo in het afdruiprek drogen zonder dat er een theedoek aan te pas hoefde te komen, er bleef geen sop achter op onze borden, glazen en bestek en dat was beter voor onze gezondheid, onze handen werden eindelijk bevrijd van eczeem omdat ze niet meer in heet water hoefden, noch sop aan hun huid kregen. En hoe hadden in vredesnaam vele generaties hun complete vaat kunnen doen in een teiltje met steeds viezer wordend zeepwater?

Het alternatief bleek de vaatwasser, maar die was ons te min.  Zo’n energie en chemische wasmiddelen slurper, niks voor ons.  De disk-matic was een welkome uitvinding: het schuursponsje met een holle steel waar je het afwasmiddel in kan doen, kon het bekertje met sop en de afwasborstel in éen keer vervangen.

Liefst had ik in mijn aanrecht een dubbele spoelbak gekregen om water en gas te besparen, dat wel, maar die had ik niet en die wilde de woningcorporatie ook niet plaatsen, zelfs niet toen nog geen 2 jaar geleden mijn keuken vernieuwd werd.

Maar nu de energieoorlog is losgebarsten en het 5-minuten zandlopertje dagelijks in tv-spotjes wordt aanbevolen als noodzakelijk hulpmiddel bij het douchen om energie te besparen, kon dat stromend afwassen natuurlijk ook niet meer. Ik heb mezelf verbaasd over de inventiviteit waarmee ik nu eerst spoel tot mijn zuinig afgestelde verwarmingsketel eindelijk warm water geeft en ik de stop in de wasbak kan doen, waarna afwassen met de disk-matic voldoende sop creëert om als de bak een beetje gevuld is de kraan dicht te kunnen doen en de rest van de vaat.

Met dit soort bewust omgaan met de energie was in de zomermaanden mijn gasverbruik al gehalveerd t.o.v. vorig jaar. Een extra vest ’s avonds moet ook deze maanden het gasverbruik verminderen.

Lastiger blijkt het verminderen van het gebruik van elektriciteit, alle tips ten spijt. Minder lampen zet nauwelijks zoden aan de dijk, ledlampen blijken echt erg zuinig. Maar alle apparaten in huis gaan gewoon door. Koelkast, vriezer, laptop, af en toe tv enz, En niemand wil terug naar vegen en stoffer en blik.

Elk Nederlands huishouden  krijgt deze maanden 2x 190 euro belastinggeld terug. Uitgekeerd door de energiemaatschappijen.  Dat kon niet anders, beweerde Rob Jetten bij o.a. Nieuwsuur, want de belastingdienst was al overbelast. Presentatrice Mariëlle Tweebeeke vroeg niet door.

Hoezo kon dat niet anders? Wat een gelul. Even een code invoeren om elk huishouden dat huurtoeslag krijgt een of twee keer dubbel te betalen is eenvoudig te programmeren en was al een grote stap in de goede richting geweest. De werkelijkheid is dat de regering met de energiemaatschappijen een convenant heeft gesloten waarin gegarandeerd wordt dat de winst van de energiemaatschappijen niet zal verminderen. Voor wie het nog niet wist: de regeringen Rutte zijn er voor de bedrijven, niet voor de burgers.

De rijkere burgers onder ons gaan met die 380 euro vooral een middagje shoppen bleek uit een straat enquête van een actualiteitsprogramma.

En de echt rijken? Die gaan gewoon door zoals ze gewend waren. Energie slurpend en vervuilend. Die schijnen te denken dat ze straks, als de Aarde slecht leefbaar is geworden, ergens in hun eigen Elysium nergens last van zullen hebben.

Mainstream

Er wordt nogal wat gefoeterd op de mainstream media, in kringen waar dat veel gebeurd vaak MSM genoemd. De mainstream media zouden aan de leiband lopen van regeringen en meedoen aan al het gelieg en gedraai waar onze overheid al vele jaren in uitblinkt.

Ik kan niet ontkennen dat dit soort zaken gebeuren. Zo herinner ik me een uitzending van het Nos-journaal waarin beweerd werd dat Poetin op een vraag van de Nos-verslaggevers geen antwoord had willen geven. Het bijbehorende beeld was dat van een weglopende Russische president. Ik weet niet meer waar het over ging, Poetin was in Nederland om zijn toen nog hier wonende dochter te bezoeken en de verslaggevers maakten van dat moment gebruik.

Een week of drie later gaf de cameraman van dat item blijk van gewetenswroeging. Hij postte op social media de oorspronkelijke beelden: Poetin was in een goede bui en gaf een uitgebreide reactie, het hele item bleek wel een kwartier te duren.

Dit is dus ronduit manipulatieve nieuwsvoorziening geweest en dit soort dingen gebeuren ongetwijfeld nog. Maar dat wil niet zeggen dat alle journalisten die bij de mainstream media werken niet deugen.

Daar werken ook zeer integere en goed opgeleide mensen, maar die hebben soms grote moeite om hun werk te kunnen doen. Bijvoorbeeld: informatie van de overheid krijgen, vergt niet zelden een enorm uithoudings- en doorzettingsvermogen. Zo las ik in de Volkskrant een paar weken geleden over een verzoek dat journalisten al drie (!) jaar geleden hadden gedaan over inzage in specifieke overheidsstukken. Ze waren zelfs naar de rechter gestapt die had bepaald dat de overheid die stukken ter beschikking moest stellen. maar ze hebben die tot op de dag van vandaag niet gekregen. In diezelfde editie een relaas van een columnist die graag een bepaald debat in de Tweede Kamer wilde bijwonen maar als niet-parlementair redacteur daar accreditatie voor moest aanvragen. De aanvraag werd pas gehonoreerd nadat het debat geweest was.

Het zijn rare tijden als het gaat om informatievoorziening. Fake news, feiten die worden afgedaan alsof het fake news betreft, feiten die als leugens afgedaan worden en leugens die als feiten gepresenteerd worden.

Journalistiek is nog nooit zo ingewikkeld geweest als in deze tijd.

Maar het gemanipuleer met informatie is niet van vandaag of gisteren.

Zo herinner ik als de dag van gisteren hoe ik als jonge undercoverjournalist in 1970 met een story kwam over meiden die in de prostitutie belandden na verslaafd te zijn gemaakt. Ik kwam op het spoor daarvan omdat er een poos veel hash verkocht werd met opium erin. Wat vreemd was, omdat opium duurder was dan hash.

I.p.v. dat het stuk geplaatst werd, moest ik op het bureau van de hoofdredacteur komen waar ook de toenmalige hoofdcommissaris van politie aanwezig bleek. Samen legden de heren me uit dat het artikel niet geplaatst kon worden omdat het teveel onrust zou veroorzaken. Twee jaar later kwam de Volkskrant met een artikel over wat toen meteen heroïneprostitutie heette. Betrof het in 1970 nog maar enkele meiden, twee jaar later ging het om tientallen slachtoffers. Ik kan er nog steeds boos over worden, temeer daar het niet plaatsen van het stuk voor mij heel nare gevolgen had.

Iedereen mag zich journalist noemen. Maar journalist is desondanks een serieus, moeilijk en soms gevaarlijk vak. Het eerste dat ik op de School voor de Journalistiek leerde, was dat objectieve journalistiek niet bestaat. Veel van de opleiding ging over hoe je desondanks tot zo betrouwbaar mogelijke informatie komt.

Er zijn nu veel mensen die -al dan niet onbetaald- werken voor wat meestal alternatieve of onafhankelijke media worden genoemd. Soms is hun informatie van groot belang. Maar net zo vaak wordt die informatie bijeen gegaard door mensen die nooit als journalist zijn opgeleid. Het maakt het er allemaal niet eenvoudiger op om als lezer of zelfs kijker te weten wat waar is en wat niet.

Betrouwbare, goed opgeleide journalisten zijn harder nodig dan ooit. Je vindt ze zowel bij msm als onafhankelijke media.

.

Vrouwen voor vrede (2)

Met hoeveel liefde ben je gedragen in onze buik… Hoe kwetsbaar was jij als net geboren kind, en hoeveel tijd, zorg en aandacht nam het voor je je zelf kon redden… Met hoeveel liefde zorg en aandacht ben je daarna door de jaren heen omringd…

Kijk in onze ogen; daar is liefde voor jou. Laat ons samen doorgaan in die liefde en de haat en angst achter ons laten. Denk aan je eigen moeder, en herinner je wat zij voor je voelde, heeft gedaan in volle toewijding zo goed ze kon…

Daarom roepen we je op om de wapens neer te leggen en haar huis te gaan, uit liefde voor je moeder. Als we dat allemaal doen, is er geen oorlog meer, en kunnen we weer in vrede leven.

Als je nog vecht, omdat een ander dat zegt….

Realiseer je dan dat elke keer als je een ander mens doodmaakt, dat er een moederhart huilt en schreeuwt van wanhoop. Dus, zeg niets, maar ga lopen, ga weg van het front en ga naar huis…

Wij vrouwen, moeders, wonend in alle landen, staan nu samen voor de kracht van liefde; de kracht van liefde, maakt dat deze wereld draait en dat wij – hoe verschillend ook- met elkaar in vertrouwen en in vrede kunnen leven.

(tekst van Tjitske)

Vrouwen voor vrede

Een vriendin kwam gisteren even iets brengen en wilde tevens iets delen. Met een vers kopje thee voor haar neergezet begon ze enigszins opgewonden te vertellen over haar idee:

Als nu eens alle vrouwen in alle buurlanden van Oekraïne zich zouden verenigen en bij de grens zich opstellen en zo een statement maken. Volkomen geweldloos, maar wel duidelijk! En vooral moeders. Want je zet toch geen kind op de wereld en helpt het 18 jaar lang opgroeien om het daarna kapot te laten schieten?

Maar hoe organiseer je zoiets? vroeg ze zich af. We wisselden allerlei ideeën uit. Ik zocht online naar vrouwenorganisaties en stuurde het ene naar het andere e-mailtje met links naar haar. Haar werkgever wil helpen, ik wil helpen door een bericht en/of manifest zo breed mogelijk te delen. Ik adviseerde haar zo spoedig mogelijk een tekst op te stellen, kort maar krachtig en wellicht een uitgebreidere tekst op een website te zetten en al die organisaties en nog meer vragen het idee te steunen. En met die organisaties te overleggen of het wel zo slim is om naar de grenzen van een oorlogsgebied te gaan of dat het beter is om overal in steden manifestaties te organiseren. Of misschien lange kettingen van mensen te creëren. De eerste bescheiden manifestaties hebben afgelopen weekend al plaatsgevonden. Met die mensen contact leggen lijkt me ook heel zinnig.

En alles met gezwinde spoed! Wat te denken van a.s. zaterdag 5 maart?

We brainstormen nog even door en dan moet ze dringend naar huis. Eten koken voor haar 18-jarige zoon. Bij het weggaan zegt ze: “Ik moet donderdag ook nog naar het lange weekend vakantie met een vriendin.”

Toen ze weg was stuurde ik nog een paar mailtjes, eentje met een beginnetje voor een actietekst.

Als ik haar ’s avonds app heeft ze de mailtjes nog niet gezien. Dat ging ze morgen doen.

Morgen is nu en ik vind in de vroege ochtend een appje dat haar zoon corona heeft. Dank voor de waarschuwing, misschien hadden we elkaar beter niet gisteren bij het afscheid een lange hug kunnen geven, maar ik zie wel.

Ik zie vooral hoe het vaak gaat met mooie ideeën: het ‘gewone’ leven gaat door/voor. Tenzij je in een oorlogsgebied woont.

Naïeve internetpioniers

Toen ik in 1988 voor het eerst achter een computer met een (inbel)modem van 1200 bps zat, werd ik gegrepen door de mogelijkheden van het nieuwe medium. Ik kreeg allemaal visioenen over wat er mogelijk moest zijn, dacht aan papierbesparing door digitale technieken en werd helemaal lyrisch toen eind 1993 de eerste internetbrowser beschikbaar kwam.

En ik niet alleen. Vele andere internetpioniers hadden visioenen van een grenzen vervagende wereld.

“Power to the people” leek binnen handbereik.

Dat de techniek van internet in feite was uitgevonden door defensiespecialisten vonden we een grappige bijkomstigheid. Internet werd door pioniers als ik gezien als instrument voor vrede. Hoe naïef waren we kennelijk.

Nu zijn data en energie de nieuwe peilers voor een economie die in razendsnel tempo wordt georganiseerd. Die haast is er omdat in 2019 in feite de tweede bankencrisis na 2008 plaatsvond, wat razendsnel werd gecamoufleerd door de pandemie.

Met een pandemie erbij zijn controlesystemen een peuleschilletje voor de regeringen die als marionetten van de grote geldbezitters (1% van de wereldbevolking heeft nu al meer dan 90% van alle ‘oude’ valuta in de wereld in handen) doen wat die multirijken dicteren.

Het sociale kredietsysteem dat in China wordt uitgerold en in delen van dat grote land al in werking is getreden, lijkt de voorloper van wat ons wereldwijd te wachten staat. We zijn slaven van het nieuwe systeem dat dankzij een steeds sneller internet (5G!) al grotendeels is ontwikkeld.

Nog een paar coronavarianten en het verder toepassen van slimme marketingtechnieken waarbij zelfs NLP volop wordt ingezet om de bevolking angstig te houden voor het virus dat al in 2006 werd geregistreerd als ‘bio-wapen’ en het nieuwe systeem functioneert. Een digitaal technologisch systeem, waarbij de machthebbers liefst zo snel mogelijk cash geld zien verdwijnen.

Lockdowns zijn een aanval op het midden- en kleinbedrijf, terwijl het de grote spelers alleen maar rijker maakt. Supermarktketens als Ahold en internetwinkels zoals Amazon, Ali Expres en Bol.com spinnen garen bij de lockdowns, terwijl steeds meer middenstanders niet meer weten waar ze het zoeken moeten.

Rutte IV beweert geen geld te hebben voor verbeteren van de zorg, maar een veelvoud van wat daar noodzakelijkerwijs in geïnvesteerd zou moeten worden, wordt gestoken in digitale controle- en identificatiesystemen zoals het zgn. coronapaspoort. Een duidelijker indicatie dat het helemaal niet om onze gezondheid gaat, is bijna niet voor te stellen. Al eens gezien hoe groot die QR code van de app is? Daar kunnen makkelijk naast je gezondheidsgegevens, al je bank- en andere privacygevoelige gegevens bij worden opgenomen. Nog ‘even’ en privacy is net zo’n farce als onze zogenaamde democratie.

En het opmerkelijkste van alles: het is allang geen geheim meer hoe het echt zit. De machthebbers schrijven er gewoon openlijk over, er wordt zelfs al steeds minder moeite gedaan om kritische geluiden van het internet te verwijderen, zo zeker zijn de machthebbers er van dat hun uitrollen van een digitaal technologisch systeem niet meer te stoppen is.

Is het dat ook echt niet meer?

Wat zou er gebeuren als burgers overal in de wereld doorzien dat hun angst een gecreëerde angst is, dat via die angst het oude principe van verdeel en heers wordt toegepast en burgers massaal ongehoorzaam gaan worden? Hoe totalitair zou het nieuwe systeem zich dan laten zien?

Ik vraag me eigenlijk nog maar een paar dingen af:

als het beleid van onze regering gaat slagen en er nog meer datacenters en distributiecentra in ons land worden gebouwd:

-Krijgen die lelijke dozen op hun platte daken dan eindelijk zonnepanelen?

-Kan het de machthebbers nog wat schelen als de energielevering voor de gewone burgers niet meer gegarandeerd kan worden en die bijv. in de winter in de kou komen te zitten?

-Zijn datacenters nu een vrijwaring of juist een risico wanneer er nog een oorlog met bommen wordt toegevoegd aan de huidige van de multirijken tegen steeds angstiger wordende bevolkingen?

-Of is er misschien toch iets van die vrede die internetpioniers in hun visioenen zagen gerealiseerd en zijn oorlogen straks ook alleen nog digitaal?

-Hoe machtig zijn wapenhandelaren eigenlijk nog?

The Wappie story

_{(Ik dacht dat mijn vorige column mijn laatste zou zijn in deze kersttijd. De vandaag ingestelde lockdown bracht me op deze)}

Wie het huidige beleid rondom de pandemie bekritiseert, wordt doorgaans direct weggezet als een ‘wappie’.

Ik heb me de afgelopen twee jaar verdiept in de verhalen van de ‘wappies’ en zoveel mogelijk van hun verhalen proberen te checken. Hoewel ik ooit een aantal jaren werkte als onderzoeksjournalist, was en is dat nog steeds niet eenvoudig. Wat het extra moeilijk maakt, is dat wat als ‘bewijzen’ werd en wordt gepresenteerd, soms weer van het internet verdwijnt. Ik heb daarom besloten om mijn samenvatting van de wappie stories niet van links te voorzien. Die veranderen toch steeds.

Sommige wappies zullen wellicht (delen van) mijn samenvatting niet bevestigen. Wie, al dan niet wappie zijnde, de al dan niet bestreden feiten in dit artikel wil verifiëren, nodig ik van harte uit zelf op onderzoek te gaan.

Dit is mijn samenvatting:

Het covid19 virus is man-made.

Een groep journalisten vroeg op veel plekken in de wereld patentaanvragen op en ontdekte dat voor de genetische code van het virus al jaren her patent is aangevraagd. In 2006 is dat patent verleend waarbij het virus werd aangeduid als ‘bio-wapen’.

In Wuhan staat het grootste viruslaboratorium van China. Rond het laboratorium zijn diverse samenwerkingen met Amerikanen gesignaleerd. Foto’s van officiële bijeenkomsten van Amerikanen, Chinezen en ook bobo’s uit andere landen rond dat laboratorium circuleren overal op internet.

Het covidvirus is een pLandemie. Om dat mogelijk te maken zijn pal voor het ‘uitbreken’ van de pandemie de definities van wat een pandemie is, bijgesteld.

De voorzitter van het World Economic Forum (WEF), Klaus Schwab, schreef in 2020 een boek met de titel “The Great Reset’. Dit boek is gewoon overal te koop. Schwab heeft het daarin o.a. over dat er miljarden mensen teveel zijn in de wereld, maar dat pandemieën daar een oplossing voor bieden.

Gideon van Meieren (FvD) vroeg eerder dit jaar aan Rutte over wat hij vindt van het boek van Schwab. Ruttes eerste reactie was dat je wappiestories niet moet geloven. Maar Van Meieren confronteerde hem met een brief (mail) die Rutte aan Schwab heeft gestuurd en waarin hij hem complimenteert met zijn boek. Heel recent heeft Rutte op vragen van een ander FvD-lid bevestigd dat onze regering juridisch afgetimmerde overeenkomsten sluit met het WEF.

De wereld wordt in feite geregeerd door een klein groepje ultrarijken, die inmiddels alle regeringen in hun financiële zak hebben. Het gaat hen minder om het virus dan de mogelijkheden die het hen aanreikt om controle over de bevolkingen uit te oefenen. Een nieuw type mens dient gecreëerd te worden (ook volgens o.a. Klaus Schwab) voor een nieuwe wereldorde.

Angst zaaien zorgt ervoor dat banggemaakte burgers allerlei controlemaatregelen nu voor zoete koek slikken. Bange mensen gaan zich nu voor de derde keer laten vaccineren door de zgn boosterprik terwijl wetenschappers van allerlei disciplines waarschuwen dat er gevaarlijke stoffen in kunnen zitten, zoals grafeenoxide of grafeenhydroxide. Sommige van die wetenschappers overlijden plotseling. Veel meer mensen dan bekend gemaakt wordt in de officiële media overlijden aan de gevolgen van die stoffen, die o.a. plotselinge bloedstolsels veroorzaken. Een lijst van 25 A4’s met namen en andere gegevens van een in 1 maand tijd tijdens de sportuitoefening overleden sporters zou het gevolg zijn van deze stoffen.

Tot zover mijn beknopte samenvatting van alle wappie-stories.

Wat u ermee doet moet u zelf weten. Al raad ik u af er met de paar naasten waarmee u is toegestaan kerst te vieren er bij de kerstboom over te discussiëren. De kostbare zeldzame tijd dat u met geliefden door mag brengen tijdens de vandaag ingegane lockdown kunt u vast wel beter besteden.

Toch nog even een link: een recent ‘wappie’-interview.

Ik wens u een liefdevolle en zo gezond mogelijke kersttijd.

.