Verbijsterd

Nog niet eerder heeft het zo lang geduurd dat er zoveel tijd zit tussen mijn vorige column en de nieuwe. Ik heb ook nog nooit zo lang niet aan mijn nieuwe boek geschreven.

Nee, ik ben niet ziek. Heb een keer corona gehad en mijn lichaam bleek dat redelijk goed aan te kunnen. Maar het is wel langer dan zes maanden geleden. Ik sluit niet uit dat ik een of twee keer herbesmet ben geraakt, maar dat is achteraf interpreteren van onverklaarbare vermoeidheid en helaas is er geen mogelijkheid om mijn bloed op antistoffen te laten testen. Maar eigenlijk wil ik het daar niet over hebben, want ik heb geen zin in polariserende gesprekken. Om die reden heb ik ook geen column geschreven over de nog steeds toenemende polarisatie.

In plaats daarvan wilde ik schrijven over positief blijven, maar dat werd doorkruist omdat ik even helemaal uit het lood geslagen was na de eerste persconferentie, amper een maand na het loslaten van de meeste coronamaatregelen, waarin Hugo de Jonge voor het eerst ongevaccineerden de schuld gaf van de toenemende besmettingen. Waarmee hij de polarisatie in de samenleving een nog verdere duw gaf.

Toen bedacht ik dat ik een column kon schrijven over de misvatting dat wetenschap gelijk staat aan de waarheid verkondigen. Maar bij het zoeken naar goede voorbeelden kwam ik zoveel tegenstrijdige cijfers tegen dat ik de weg kwijt raakte.

Nu is dan ineens de 2g samenleving acceptabel.

Ik ben verbijsterd.

En vooral hierdoor:

Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat een demissionair kabinet zoveel macht over onze samenleving mag houden?

Ja ik weet, de Tweede Kamer ging in januari akkoord met het demissionair kabinet ten aanzien van de coronamaatregelen een volledig mandaat te geven. Maar hoe is het mogelijk dat de nieuw gekozen Tweede Kamer dat mandaat niet intrekt nu dit demissionaire kabinet onderdeel is van het grote probleem een nieuw kabinet te vormen?

De kabinetten Rutte hebben allerlei zaken in onze samenleving onder het mom van vrije marktwerking zodanig afgebroken en verziekt dat het bijna niet te geloven is. De huidige woningnood, de afgebrokkelde zorg, om maar eens wat te noemen.

Als de Kamer het mandaat zou intrekken, wedden dat er dan in no-time een nieuw kabinet gevormd zou blijken te kunnen worden?

Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat er gebeurt wat er nu gebeurt?

Een land verscheurd door vaccinatiebeleid. We volgen nu nota bene Duitsland in dat beleid. Daarvoor moeten eerst nieuwe wetten worden gemaakt die onze grondrechten aantasten. Worden die dan ook na enig gesputter net als vele vorige maatregelen door de kamer geaccepteerd?

Het duurt even voor ik weer over kan tot de orde van de dag vrees ik. En dat geldt nog steeds voor eigenlijk bijna iedereen in ons landje.

Complot

In het coronadebat van 15 juli vroeg Gideon van Meijeren (FvD) Rutte naar het boek van Klaus Schwab, voorzitter van het WEF.

Hieronder het fragment: (in de hoop dat deze nu wel blijft staan, want het verdwijnt steeds en moet steeds weer worden teruggezet en heeft dan natuurlijk weer een andere url)

Rutte probeert eerst het als een complottheorie weg te zetten, maar uiteindelijk blijkt Rutte Schwab te hebben gecomplimenteerd met Schwabs boek: Covid 19, The Great Reset.

Waarom ik dit zo’n belangrijk moment in de kamerdebatten vind, is dat je kunt zien hoe het mechanisme bij Rutte werkt: zodra je hem met de waarheid confronteert, begint hij te liegen en zaken af te schilderen als complottheorie, of is iemand een wappie.

Veel regeringsleiders doen hetzelfde als Rutte.

Zodra iemand iets te berde brengt tegen het coronabeleid of kritiek heeft op hoe regeringen de klimaatcrisis (niet) aanpakken, wordt geprobeerd die persoon in diskrediet te brengen.

Machiavelli wist het al: Verdeel en heers.

En in onze tijd worden psychologische trucs toegepast om ‘het volk’ een rad voor ogen te draaien. De belangrijkste trucs lijken te zijn: angst zaaien (vooral sedert 9/11 maar ook daarvoor al), verwarring zaaien (de waarheid nepnieuws noemen bijvoorbeeld) en complottheorieën verzinnen of zaken als zodanig benoemen.

Tijn Touber heeft daar recent een leuk verhaal over verteld.

Lees het boek van Klaus Schwab en je weet hoe het zit.

Ja er is wel degelijk sprake van een complot.

Een groot en ingewikkeld complot van de elite tegen de mensheid. Maar dat geloven natuurlijk alleen wappies.

Het wordt weer drukker

Nadat de avondklok was afgeschaft verwachtte ik dat het afgelopen zou zijn met de stille straten ’s avonds laat. Maar dat was niet het geval. Het bleef stil. Op mijn laatste wandelingetjes met de hond zag ik soms een enkele fietser, hoorde ik heel af en toe een brommer of auto in de verte. Zelfs op de warme zomeravonden zaten er ’s avonds laat geen mensen meer buiten en waren de meeste ramen weer net zo donker als tijdens de avondklok.

Lag dat aan de vroege horecasluiting vroeg ik me af. Maar ook toen de horeca de terrassen weer tot 10 uur open mocht houden, was het na 11 uur alweer uitgestorven op straat.

Toen afgelopen zaterdag de meeste coronamaatregelen werden afgeschaft (of zou opgeschort een beter woord zijn? ) was ik heel benieuwd hoe dat op straat te merken zou zijn. Maar toen ik om half twaalf met mijn hond ging lopen, was het nauwelijks drukker dan de hele week daarvoor. En dat op een weekendavond!

Zouden we zo gewend zijn aan ons nieuwe ritme dat we daar aan vast houden?

Kranten stonden de afgelopen week vol met voorspellingen over ‘the summer of love’ en mensen die uit de band zouden gaan springen na zo lang beknot te zijn geweest. Massaal ook nog. Het woord ‘muilhonger’ werd zelfs geïntroduceerd. Wat een lelijk woord is dat. Nog veel erger dan huidhonger. Hebben die kranten het wel bij het goede eind?

Ik las in een heel ander soort medium, Flow magazine, dit artikel van Bente van de Wouw. Van haar hoeft het allemaal niet, dat het weer drukker wordt. Misschien heeft ze gelijk en zijn voor veel mensen hun gewoontes veranderd. Gaan we liever wandelen dan naar de kroeg, liever gezellig met vrienden een gezonde maaltijd bereiden dan naar een restaurant. Liever dicht bij huis op vakantie dat weer zo’n verre vliegreis.

Misschien, ja misschien zelfs hebben we door het coronavirus echt iets geleerd over hoe we met elkaar en het klimaat omgaan en maken we nu bewust andere keuzes.

Dat zou geweldig zijn!

Geen door vliegtuigstrepen verpeste blauwe luchten meer, geen door geo-engineering verduisterde zon meer, minder energieverbruik door vroeger naar bed en bewuster met energie omgaan, minder versteende tuinen, minder consumentisme.

Ja misschien krijgen we zelfs een overheid die niet langer slaaf is van God Geld.

Zouden we misschien eindelijk beseffen dat we allemaal met elkaar verbonden zijn? Wij mensen, maar ook de dieren en planten. Zou het virus ons misschien toch hebben geleerd dat we deel zijn van de natuur, dat we zonder deze niet kunnen bestaan op deze planeet? (En mocht u daar nog niet van doordrongen zijn: kijk dan hier eens naar )

Dan wordt het misschien nog wat met onze wereld in plaats van dat grote delen onleefbaar worden door verwoestijning en erger.

Homo Ludens

In 1938 verscheen het boek Homo Ludens van Johan Huizinga. In dit cultuurwetenschappelijk werk heeft Huizinga het over het belang van spel voor het voortbrengen van cultuur. Eind zestiger jaren werd het begrip Homo Ludens nieuw leven ingeblazen door de provo’s en de kabouterbeweging met hun ludieke acties.

Ik moest er aan denken toen ik nadacht waarom we in onze samenleving tijdens de coronacrisis zo verlangend blijken te zijn naar entertainment.

Hebben we zo’n behoefte aan vermaakt worden of gaat het ons vooral om contacten hebben met anderen? De terrassen zitten nu ook bij slecht weer tamelijk vol, dankzij de mega parasols die de afgelopen jaren opgang maakten en terrasverwarming. Tegen dat laatste komen al protesten. Ik las ergens over een gemeente die de terrasverwarming als milieuonvriendelijk bestempelt en wil gaan verbieden. Daar valt iets voor te zeggen, maar mag het misschien even wachten tot het weer warmer is geworden? We vinden het klaarblijkelijk massaal heerlijk om buiten te zitten en bediend te worden met lekkere hapjes en drankjes en we zijn daar kennelijk ook nog steeds rijk genoeg voor.

Het steekt schril af bij de afschuwelijke situatie in India.

Eerder deze week was er iemand op tv die goed naar de cijfers gekeken had en concludeerde dat er wereldwijd 3,2 miljoen mensen zijn overleden aan covid19. Op een wereldbevolking van 7,7 miljard mensen is dat 0,41 % als ik goed gerekend heb. Maar dat is gebaseerd op cijfers tot maximaal 1 mei j.l.. Het dodenaantal door covid zal door uitbraken en situaties zoals in India nog flink stijgen.

Willen we graag massaal ontspannen om dit soort getallen te vergeten? Of simpelweg omdat we het zat zijn om met zo’n ‘klein’ percentage rekening te houden? Dat er naast doden ook nog flinke aantallen mensen chronisch vermoeid blijven of hun geur kwijt zijn of wat voor bijverschijnselen dan ook hebben, is in de cijfers niet goed terug te vinden.

Of heeft de behoefte aan ontspanning weinig of niets te maken met coronamaatregelen maar simpelweg met dat we allemaal homo ludens zijn?

Deelnemen aan kunst en cultuur is voor de spelende mens een noodzaak om goed te functioneren. We hebben kennelijk moeite met serieus blijven als we daarnaast niet ook allerlei ontspannende en speelse activiteiten kunnen ontplooien.

De veelzijdige kunstenaar Constant Nieuwenhuijs (1920-2005) omarmde het idee van de homo ludens en zag de belevingswereld van kinderen en mensen in primitieve culturen als de basis voor het uiten van gevoelens. Van hem is dit citaat: “Het kind kent geen andere wet dan zijn spontaan levensgevoel en heeft geen andere behoefte dan dit te uiten. Hetzelfde geldt voor de primitieve culturen, en het is deze eigenschap ook, die deze culturen een zo grote bekoring verleent voor de mens van heden die in een morbide sfeer van onechtheid, leugen en onvruchtbaarheid moet leven.”

We leven behalve in een periode waarin een virus ons leven beïnvloedt, in een tijd waarin steeds meer onrecht, leugens en andere onwaarachtigheden aan het licht komen.

Misschien hebben we daarom wel zoveel behoefte aan ontspannen vrij zijn wie we zijn, zonder ons (even) druk te hoeven maken over wat er allemaal aan vreselijks in de wereld, ook dicht om ons heen, gebeurt.

Prik feestje

Vaccineren tegen corona lijkt ondanks alle negatieve berichten over de vaccins voor veel mensen een feestje. Op social media laten mensen blij weten dat ze een prik hebben gekregen of gaan krijgen en hun digitale vriendjes feliciteren ze daarmee. Mijn eigen vrienden en kennissen laten ook aan de telefoon of als ik hen tegenkom graag weten dat ze gevaccineerd zijn. Sommige mensen hebben na de prik nergens last van, anderen zijn er een paar dagen moe of zelfs ziek van, een vriend heeft zelfs al twee weken hoofdpijn, maar het mag de pret niet drukken. Blij en opgelucht zijn ze dat ze eindelijk geprikt zijn.

Kennelijk waren ze banger voor corona dan ze lieten blijken. Of de campagnes hebben bij deze gevaccineerden duidelijk gewerkt, alle kritiek op de overheid ten spijt.

Maar waar zijn de gevaccineerden nou eigenlijk blij mee?

Ik lees vanmorgen in de krant dat je ook als je gevaccineerd bent nog steeds corona kunt krijgen en dan 5 dagen in quarantaine moet. Het voordeel van ingeënt zijn is dat je de ziekte minder ernstig gaat krijgen. Dat kan een groot voordeel zijn. Want tot je besmet geraakt bent met het covid 19 virus, is onvoorspelbaar hoe je immuunsysteem daarop gaat reageren. Niet alleen ouderen en kwetsbaren en mensen met onderliggende kwalen komen op de IC, daar liggen ook jongeren die vooraf bekend stonden om hun goede conditie.

Tot zover kan ik het allemaal nog volgen.

Wat ik niet kan volgen is als je de ziekte gehad hebt, je dan nog steeds een prik moet gaan halen.

Waarvoor dan?

Je immuunsysteem heeft klaarblijkelijk al gewerkt en je lichaam heeft antistoffen aangemaakt. Dat is toch ook het doel van het vaccin? Als je dat doel bereikt hebt langs natuurlijke weg is dat toch prima, zo niet beter?

Er wordt door overheden en gezondheidsinstellingen beweert dat als je de ziekte gehad hebt, je net zo kort beschermd bent tegen besmetting als met een vaccin, geschat wordt zo’n 6 maanden. Maar daar is geen enkel wetenschappelijk bewijs van.

In tegendeel, normaliter werkt je eigen immuunsysteem zodanig dat als het weerstand heeft opgebouwd, je immuunsysteem bij een volgende besmetting nog sneller en beter zal reageren.

Maar kennelijk vinden overheid en gezondheidsinstellingen dat je eigen immuunsysteem minder betrouwbaar is dan de vaccins.

Dat is op zijn zachtst gezegd vreemd.

Het is ook vreemd dat erover gedacht wordt dat je ‘straks’ tot van alles en nog wat toegang kan krijgen met een vaccinatie bewijs of het bewijs van een heel recente negatieve test, maar dat een verklaring/bewijs dat je minstens 3 weken geleden de ziekte gehad hebt, niet telt.

Of je wel of niet ingeënt wilt worden, is jouw zaak. Of je die beslissing nu baseert op een doktersadvies of je mate van vertrouwen in je eigen immuunsysteem, ik heb begrip voor wat je ook maar kiest. Nu of in de toekomst.

Maar dat ons in feite door overheden verteld wordt dat je beter op experimentele vaccins kunt vertrouwen dan op je eigen immuunsysteem, zelfs als dat bewezen heeft voor je te werken, gaat me te ver.

Het vertelt mij hoezeer we als mensheid vervreemd zijn geraakt van de natuur en ons eigen lichaam en in de waan verkeren van de maakbaarheid daarvan. Al het buiten wandelen tijdens de coronamaatregelen heeft daar kennelijk nog weinig tot niets aan veranderd,

Onderzoeken

Mijn energierekening was de afgelopen twee maanden hoger dan vorig jaar in dezelfde periode. Ik ben zo iemand die meteen gaat nadenken over verbanden. Het was winters weer geweest, maar kort daarna toch ook weer zo uitzonderlijk warm dat ik niet hoefde te stoken. Navraag bij vrienden en kennissen bevestigde dat we allemaal meer verbruikt hebben. Zou er een verband zijn met de lockdown? En niet te vergeten de avondklok waardoor iedereen thuis blijft? Om met zekerheid verbanden vast te kunnen stellen zou ik inzage in het verbruik van een grotere groep moeten hebben. Ongetwijfeld kunnen energiemaatschappijen dat aan de hand van cijfers.

Naar schatting krijgt een 1 op de 4 vrouwen op latere leeftijd problemen met hun maagsluiting. Het is een schatting, want er bestaat geen registratieplicht van dit probleem. De kwaal wordt vaak -onterecht- aangeduid als een scheurtje in het middenrif. Volgens mijn arts ontstaat dat vaak tijdens de overgang. De verslapping die dan plaats vindt in het lichaam zou er mee te maken kunnen hebben. Voor mezelf zag ik direct een verband met de buikspieroefeningen die ik tijdens de overgang in versterkte mate ben gaan doen. Er was zelfs een moment dat ik dacht dat er tijdens intensieve callanetics oefeningen iets knapte, precies op de plek van de maagsluiting.

Door de verslapping krijgen veel vrouwen tijdens de overgang een buikje en ik kan me voorstellen dat meerdere vrouwen net als ik dan aan intensieve buikspieroefeningen beginnen. Juist door die verslapping loop je dan een verhoogd risico op beschadiging van je maagsluiting. Maar dit is een vermoeden, het is nooit onderzocht. Om dit te onderzoeken heb je meer nodig dan cijfers, je zult de vrouwen met zo’n probleem moeten interviewen.

T.a.v. corona vaccins komt steeds de vraag terug of er wel of niet vooraf voldoende onderzoeken zijn geweest. Van bijwerkingen werd desondanks steevast ontkend dat het met het vaccin te maken kan hebben. Onderliggende kwalen zouden de oorzaken zijn van sterfgevallen en andere ‘bijwerkingen’. Maar nu wordt een specifieke batch van het AstraZenica-vaccin, ABV5300, een batch van 1 miljoen dosis, verdacht van het veroorzaken van bloedstolsels. De reacties daarop lopen ver uiteen. 17 landen ontvingen vaccins van deze batch, maar terwijl sommige landen waaronder Duitsland en Zweden doorgaan met prikken, stoppen anderen, waaronder Nederland daarmee. Er moet dus nader onderzoek komen, maar volgens het nationale medicijnagentschap wijst tot dusver ‘niets’ op bijwerkingen. De EMA deelt die overtuiging.

In een van de vele talkshows legde opiniepeiler Peter Kanne uit dat bij onderzoeken de vraag die je stelt bepalend is voor de antwoorden die je krijgt. Zelfs door het anders formuleren van de vraag krijg je al een verschil in antwoorden. Voorafgaand aan verkiezingen kunnen allerlei debatten en beweringen wellicht kiezers beïnvloeden. Opiniepeilingen kunnen ook beïnvloeden. Maar uiteindelijk zijn de stemmen bepalend. Dus is het gewoon afwachten tot de stemmen geteld zijn en de cijfers bekend worden. Dat is een weliswaar tijdrovend, maar eenduidig onderzoek.

Succes met stemmen!

Niet stemmen?

Jaren terug werd er in verkiezingstijd op de muren in de stad gekalkt: “Stem niet, vecht zelf!” Eerlijk gezegd heb ik die kreet nooit goed begrepen. Want hoe vecht je dan? Ik houd bovendien helemaal niet van vechten. Dat laatste heb ik gemeen met veel mensen die ‘links’ stemmen. Maar ook linkse partijen hebben ingestemd met allerlei zogenaamde ‘vredesmissies’. Alsof het trainen van soldaten in andere landen bijdraagt aan vrede. Vechten, laat staan oorlog, lijkt me nooit een weg naar vrede. Maar dit alles terzijde, want het gaat nu over stemmen.

Vooral spirituele en links denkende mensen hebben soms de neiging om helemaal niet te gaan stemmen. Omdat het ‘toch geen zin heeft’ bijvoorbeeld. Of omdat je dan niet meedoet aan het politieke circus, de schijnvertoning of de leugenfabriek of wat dan ook het idee is dat je van de politiek hebt. Inderdaad, als je niet stemt, doe je nergens aan mee. Maar is dat gewenst dan?

De termen ‘links’ en ‘rechts’ zijn aan vernieuwing toe, populisten waren eerst per definitie rechts, maar je hebt nu ook zogenaamd linkse populisten. What’s in a name.

Het gaat om dat je zegt wat je doet en doet wat je zegt. Het gaat om wat we doen en vooral wat we op korte termijn gaan doen aan de bedreigingen die door de klimaatveranderingen op ons afkomen.

Wat ik mooi vond was een pleidooi van Ruben van der Meer. De tijd voor grappen is eigenlijk voorbij. Hij stond als bezorgde burger en dito vader op de zeepkist. “Ik stem voor onze kinderen,” besloot Ruben zijn betoog. Een zin die ik sedertdien steeds vaker hoor.

Aan het rechter spectrum van de politiek is nooit gebrek aan kiezers. Rechts heeft vertrouwen in de democratische rechtstaat. Als je vindt dat die anders georganiseerd moet worden dan de afgelopen 10 jaar onder Rutte, is dat juist een extra reden om te gaan stemmen!

De vermaakfabriek

Vraag jongeren en jong volwassenen wat ze het meeste missen nu, dan noemen er velen festivals en anders wel andere vormen van uitgaan. In de vijftiger jaren had je nog nauwelijks festivals. In de zestiger jaren waren het vooral de popmanifestaties die als nieuw fenomeen opvielen. Zoals de twee Flights to Lowlands Paradise in 1967 en 1968 in Utrecht, Woodstock in de VS in 1969 en de Nederlandse versie daarvan in 1970: het driedaagse Holland Pop Festival in het Kralingse Bos te Rotterdam.

Voor de coronacrisis begon was het aantal festivals in ons kleine landje al niet mee te tellen. Het festivaloverzicht van 2019 verwachtte dat jaar 19,5 miljoen bezoekers verdeeld over 1115 festivals in Nederland.

Ik vind het vreselijk wat er met de horeca ondernemers in Nederland aan het gebeuren is en mis eerlijk gezegd de mogelijkheid om een horecastop te nemen als keerpunt van mijn dagelijkse wandelingen met mijn hond, maar ik moest dus ineens denken aan hoe het ‘vroeger’ was. We zijn nu een beetje terug naar vroeger. Zo gaan we ter vermaak en ontspanning wandelen, iets wat door velen als suffig werd gezien, maar waarvan steeds meer mensen beseffen wat een zegen het is dat we meer contact met de natuur krijgen erdoor.

Vooral gezinnen met kinderen klagen over de drukte in huis en de moeilijkheid om thuiswerken te combineren met kinderen die zich vervelen en het thuis les geven is bepaald geen succes. Maar de ouders die er wel wat van weten te maken kom je in het nieuws niet zoveel tegen. Toch zijn er legio die genieten van alle tijd die ze nu hebben voor hun kinderen en het spelletjes doen aan de tafel is beslist herontdekt.

De moeder van mijn kleindochter van nog geen vijf vindt het maar niks dat de binnenspeeltuinen dicht zijn, maar dochter en kleindochter vermaken zich ondertussen prima in het park, bos of aan het strand en mijn kleindochter geniet van het helpen op mijn moestuin.

Het mooiste van alles vind ik dat zoveel mensen blijk geven meer tijd te besteden aan ‘naar binnen gaan’. En dat werd hoog tijd. Misschien werden we door al dat vertier buitenshuis daar teveel van afgeleid.

Het is opvallend dat juist nu steeds meer mensen gaan beseffen dat het echt misgaat met ons klimaat. Dat we als mensheid anders moeten gaan denken en handelen. Minder vermaak en meer naar binnen en eigen verantwoordelijkheid nemen zou wel eens het positieve effect van deze crisis kunnen blijken te zijn. Dat effect was en is hard nodig, willen we nog maar enigszins iets kunnen redden van alle uitstervende diersoorten, waarvan we er zelf ook een dreigen te worden.

De Romeinen wisten al “Geef het volk brood en spelen”(Panem et circenses) zodat het volk tevreden blijft en niet gaat morren. Je kon ook van tevoren voorspellen dat juist in verkiezingstijd veel maatregelen zouden worden opgeheven. Ineens is onze premier bereid on meer risico’s te nemen. 8 maart krijgen we vermoedelijk te horen dat de terrassen ‘onder voorwaarden’ weer open mogen. Volk weer tevreden.

Er is niks mis met genieten van wat het leven te bieden heeft. In tegendeel. Maar er is ook niks mis met blijven morren… Laat je niet zoethouden maar kom op voor de toekomst van je kinderen!

Verkoudheden

Toen eeuwen geleden Europeanen Zuid-Amerika begonnen te koloniseren, stierven er vele Indianen, niet alleen aan geweld, maar vooreerst aan verkoudheden. De wereld was toen nog niet zo fysiek verbonden en de Zuid-Amerikanen hadden kennelijk nog geen kennis gemaakt met verkoudheidsvirussen. En kennelijk waren eeuwen geleden verkoudsheids- oftewel coronavirussen ook al dodelijk voor mensen. En ja, ook het coronavirus Covid19 is een killer gebleken.

Deze week las ik in een artikel in de Volkskrant over de problemen met het Oxfordvaccin dit:

“Het was februari 2020, het coronavirus rolde over de continenten, en overal ter wereld overheerste de wanhoop. Een coronavirus, nog nooit was het gelukt daartegen een werkend vaccin te maken. Ons immuunsysteem blijkt vergeetachtig, als het om coronavirussen gaat: de coronavirussen die ons verkoudheid bezorgen, kunnen we ook keer op keer krijgen. ‘We snapten eigenlijk niet zo goed wat voor immuniteit je tegen dit soort virussen nodig hebt’, schetst vaccinoloog Cécile van Els (RIVM, Universiteit Utrecht).”

Eindelijk begreep ik waarom we meerdere keren moeten worden ingeënt met die vaccins. Maar ik begrijp er ook uit dat het wel eens een gebed zonder end zou kunnen blijken te zijn. Coronavirussen zijn er al eeuwen en gaan niet meer weg, ook Covid19 niet. Bovendien blijven coronavirussen muteren, wat inmiddels ook al blijkt uit minstens vier geconstateerde mutaties.

Er is nog een derde conclusie uit het verhaal van de Zuid-Amerikaanse Indianen te trekken; uiteindelijk hadden de Indianen langs natuurlijke weg genoeg weerstand opgebouwd tegen de coronavirussen.

Met steeds meer meldingen dat juist mensen in de kwetsbare groepen heftig reageren op de vaccins en er bejaarden binnen een etmaal door sterven, (o.a. 26 bekende gevallen in Noorwegen, vele tientallen inmiddels in de VS) kunnen we nu op zijn zachtst vermoeden dat de weg van de vaccins niet de beloofde weg uit de crisis gaat worden.

Het wordt tijd dat we als mensheid loskomen van het denken dat voor elke kwaal een medicijn of vaccin beschikbaar moet zijn. Al voor de pandemie vertoonden de immuunsystemen van steeds meer mensen nieuwe, vaak nog onbekende reacties.

En al die andere coronamaatregelen dan?

Ze hebben in ieder geval éen gezondheidseffect: er zijn deze winter beduidend minder mensen verkouden. Afstand helpt en bij klachten je mondkapje ophouden hebben we nu wel leren kennen als iets waarin de Japanners al jaren het goede voorbeeld gaven om anderen niet te besmetten.

Met andere maatregelen wordt steeds onduidelijker waartoe ze dienen en juist de onduidelijkheden gooien olie op het vuur bij complotdenkers en vooral jonge mensen die het zat zijn om zo beperkt te worden in hun leven. Ook allerlei ongelijkheid in de maatregelen zorgt voor onvrede.

Ik citeer graag een pracht van een zin uit een column van Sheila Sitalsing :

‘Dringende adviezen’ uitvaardigen aan werkgevers en doen alsof je daarmee alle mogelijkheden in dit domein hebt uitgeput is een politieke keuze van een kabinet dat wel mensen ‘s avonds in hun huis opsluit, dat wel aan een quarantaineplicht werkt, dat wel reis- en vliegverboden instelt, dat wel kinderen de toegang tot school ontzegt, dat wel winkels verbiedt om klanten bestellingen te laten ophalen, dat wel boetes laat opleggen aan mensen die groepsgewijs op straat rondhangen, dat wel boa’s afstuurt op openluchtfeestjes onder viaducten, dat wel cafés sluit, maar dat machteloos de handen in de lucht gooit wanneer Pieters baas op de zaak een vrijmibo belegt.”

Het luchtruim wekenlang niet sluiten voor Britten nadat de ‘Britse’ variant van Covid19 daar ontdekt was, grote bedrijven miljarden geven terwijl de bazen daarvan nog winstuitkeringen krijgen… dit soort ‘liberaal gedoe’ maakt dat steeds meer mensen de maatregelen niet meer zullen pikken.

Bronnenonderzoek

In mijn omgeving hebben diverse mensen me de afgelopen weken horen zeggen: “De oversterfte is in 2020 nauwelijks hoger dan in 2019”. Ik baseerde mijn uitspraak op bronnen die ik al jaren vertrouw. Maar kennelijk zijn die bronnen inmiddels niet meer zo respectabel. Want dit is het jongste staatje sterftecijfers van het RIVM waarvan we toch moeten kunnen aannemen dat hun cijfers kloppen:

De mens in het algemeen en ik dus ook wil zijn omgeving kunnen vertrouwen. Daar zijn relaties op gebaseerd: op wederzijds vertrouwen. Maar de mens is ook een kuddedier en we lopen snel met zijn allen achter iemand of een idee aan.. De voorbeelden daarvan zijn legio.

Maar waarom gedragen regeringsleiders zich ook als kuddedieren?

Waarom volgen we het voorbeeld van een totalitaire staat waar nota bene het virus is ontstaan?

De onderzoekscommissie van de WHO is nu wel in Wuhan, maar wat kunnen ze daar nog vinden nadat ze eerst tijdenlang geweigerd zijn? Mogen ze vrij praten met getroffenen of welke mensen dan ook? Mogen ze China’s grootste viruslaboratorium dat is gevestigd in Wuhan bezoeken? Waarom was de informatie over dat laboratorium vorig jaar maandenlang niet meer te vinden op internet?

China heeft eigen vaccins ontwikkeld. Het gaat hier om klassieke vaccins. Dat wil zeggen: ze maken gebruik van geïnactiveerde virussen.

Waarom gebruiken we hier experimentele vaccins die gebaseerd zijn op gentherapie?

De Chinese vaccins zijn overigens vooral getest in andere landen, waaronder Turkije, Brazilië, Indonesië en de Verenigde Arabische Emiraten, omdat China volgens eigen zeggen nog weinig besmettingen kent. Waarom er desondanks enorme haast gemaakt wordt om zoveel mogelijk Chinezen in te enten is onduidelijk.

Chinezen zijn goed getrainde kuddedieren en zwermen inmiddels uit over de hele wereld (zie de prachtige documentaire reeks van Ruben Terlou; de “Wereld van de Chinezen” ). China was al jarenlang een machtig land aan het worden, maar de coronacrisis heeft ze gemaakt tot het machtigste land van de wereld. Volgen daarom de meeste regeringen in de wereld het voorbeeld van China met lockdowns enz. ? Blijven daarom de vliegtuigen vrachten ophalen omdat we anders tekorten aan voorraden gaan krijgen? Opvallend vind ik dat goederen die tot voor kort uit China verscheept werden en daardoor wekenlang onderweg waren, nu binnen 14 dagen geleverd worden dankzij vervoer per vliegtuig.

De vraag voor mij is: Kunnen we China vertrouwen? Wat ze gedaan hebben met Tibet en de Tibetanen is van een onbeschrijfelijke gruwel en 19 januari beschuldigde Trumps minister van Buitenlandse Zaken Pompeo nog net voor zijn vertrek China van genocide tegen de Oeigoeren. Om maar wat te noemen…

Hoe begrijpelijk het ook is dat regeringen het Chinese voorbeeld volgen, het wordt mijns inziens tijd dat er ook gekeken wordt naar andere oplossingen. Het verbieden van huisartsen om geneesmiddelen met goed gevolg in te zetten bij de genezing van corona patiënten leek me ook bijna Chinees…