In nagenoeg de hele wereld is een politieke ruk naar rechts een gegeven. Hoe kan het dat bevolkingen rechtse politici kiezen? Dat armen denken dat rechts goed voor hen zal zijn terwijl de geschiedenis leert dat dat nooit, echt nooit het geval zal zijn. Bij rechts wordt steevast rijk rijker en arm armer.
De tactieken van rechts zijn ook algemeen bekend en komen neer op het Machiavelliaanse principe van verdeel en heers. Of zoals mensen het nu vaak duiden: het wij en zij denken.
Er wordt weer steeds openlijker gehaat, na handelsoorlogen zouden er heel wel ook weer meer andere oorlogen kunnen ontstaan, er worden op de wereld meer wapens geproduceerd en verkocht dan ooit. Poetin heeft het westen al in juni gewaarschuwd dat hun rechtse aanpak tot oorlog zou kunnen leiden.
Het lijkt alsof de hele wereld stellingen aan het innemen is om de door de klimaatveranderingen steeds schaarser wordende vruchtbare stukken grond te kunnen behouden of inpikken.
Ikke ikke en de rest kan stikke.
Komt deze steeds vijandiger atmosfeer door de dreiging van de klimaatveranderingen en de al lang bestaande scheidslijnen tussen arm en rijk waardoor over de hele wereld economische vluchtingen op weg gaan of is er nog iets anders aan de hand?
Ik meen van wel.
We hebben een lange periode van individualisatie achter de rug. Hele generaties zijn opgegroeid in het idee dat je alles kunt bereiken wat je wilt als je maar goed je best doet. De spiritueel geïnteresseerden werd bovendien nog geleerd te visualiseren wat je wilde bereiken en goeroes van dat idee hebben het steevast over meer succes, rijkdom en geluk. Voor jou, als mens, als individu. Waarbij niets wordt vermeld over dat alles in deze wereld met alles samenhangt.
Dat wordt vaak weer uitgelegd als een holistisch principe en dat wordt nu ook weer bepaald niet omarmd door rechts.
De spiritueel ontwikkelden proberen al een poos het tij te keren door te duiden op dat we allen éen zijn. En ook in de (pop) muziek zijn er volop songs die daar op wijzen. Bij elke actie voor een betere wereld komt er weer een song bij waarin het gaat over “we’re all one”, “One World”, “One Love” enz…
Maar kennelijk slaat die gedachte niet aan, of in ieder geval niet genoeg. Het is ook zo moeilijk voor te stellen.
Hoe kan het nou dat alle mensen met elkaar verbonden zijn?
Hoe werkt dat dan? Hoe zit het met dat lichtje in je hart dat we allemaal hebben? Hoe kun je daar nou over nadenken als je dat lichtje niet voelt, laat staan ziet?
Wat wel begint door te dringen is dat onze wereld éen groot ecosysteem is. Maar de meeste mensen denken dat ze niets kunnen veranderen aan het grote geheel en gaan uit van als je eigen leven ok is komt de rest (misschien) vanzelf.
Maar zolang mensen geen respect hebben voor de natuur, zich daar geen deel van voelen, blijft het ikke ikke en de rest kan stikke.
Over dat stikken wil ik het daarom hebben:
Onze aardbol is een gesloten systeem dankzij de dampkring erom heen. Alle water, alle zuurstof circuleert in dat gesloten systeem. 20% van de lucht bestaat uit zuurstof. 10.000 liter lucht passeert er per 24 uur je longen.
Dat betekent dat elke zuurstof molecuul al eens eerder is in- en uitgeademd door een ander mens. Ja, dat elke zuurstof molecuul zelfs meerdere malen is in- en uitgeademd door andere levende wezens.
Grote kans dat u al eens een zuurstofmolecuul in uw longen heeft gehad die ooit in de longen van Jezus was, of in die van Hitler, of moeder Theresa of Donald Trump. Of in die van een leeuw of van een muis.
Hoe meer mensen er komen, hoe meer zuurstof we moeten delen.
En niet alleen zuurstof dus.
We zijn allen deel van het leven op Aarde, van dat ene ecosysteem. Dat wat je tijdens jouw leven daar doet, doet er dus toe.
matrja's nature 