Law & Order

Aan het eind van de avond zap ik nog wel eens op tv naar iets wat dan net begint. Vorige week was dat een aflevering van Law & order, een serie over ‘the special victims unit’ van NYPD en ik viel van de ene verbazing in de andere, om niet te zeggen verbijstering.

Ik zal het -volgens de makers fictieve- verhaal proberen samen te vatten.

Een groep tieners organiseert een ‘rainbow party’. Nooit van gehoord, maar het komt er op neer dat ze, aangemoedigd door veel drank en wiet los gaan waarbij de meisjes verschillende kleuren lipstick opdoen en de jongen met de meeste kleuren lipstick op zijn lijf de winnaar van de avond is.

Een van de jongens post foto’s van de losbandige party naar andere scholieren die ook onder ogen komen van de rectrix van de school die daarin meteen aanleiding ziet om de mensen van de special victims unit in te schakelen. Wat was begonnen als een vrolijke avond eindigt zo voor de tieners in een nachtmerrie, maar uiteindelijk moet de politie concluderen dat er niets strafbaars is gebeurd, iedereen was minderjarig en deed uit eigen vrije wil mee. Te midden van dit tumult ontpopt zich een tweede verhaallijn. Een van de feestvierende tieners blijkt mazelen te hebben en in Manhattan ontwikkelt zich een kleine epidemie met als dieptepunt een zeer ziek wordende 16 maanden jonge peuter. Op de school van de feestende tieners geldt een vaccinatieplicht, maar een groep ouders, waarvan juist hun kinderen aan het feest deelnamen, blijkt gekant te zijn tegen mazelen vaccinatie en hebben met een arts samengewerkt voor valse inentingsbewijzen. Het komt uiteindelijk tot een rechtszaak tegen deze ouders. Lichtpuntje vond ik dat er slechts een ouder verwijtbaar wordt geacht aan het ziek maken van een ander kind, de peuter, die gelukkig weer herstelt.

De hele aflevering lang heb ik met steeds grotere verbijstering zitten kijken hoe dit verhaal vol stemmingsmakerij in elkaar is geknutseld. De goed op school presterende tieners krijgen een stigma opgedrukt en het stigma van de ouders die tegen de mazelen vaccinatie zijn, is nog vele malen groter. Dit groepje ouders wordt geleid door een vrouw die stevig haar wortels heeft in alternatieve geneeswijzen en ze wordt bijna als een misdadiger afgeschilderd.

Ook in Nederland zijn er ouders gekant tegen de mazelen vaccinatie. Het is hier al zover dat kinderdagverblijven peuters weigeren die niet zijn ingeënt en D’66 zou dat liefst in een wet verankerd zien. Vrije keuze voor ouders met betrekking tot vaccinatie is steeds verder te zoeken.

Sinds 1976 zijn bof, mazelen en rode hond samengevoegd in één inenting en als zodanig onderdeel van het Rijksvaccinatieprogramma. Drie ziektes die daarvoor nog werden gezien als nauwelijks gevaarlijke kinderziekten. Ja er zijn bij alle drie risico’s. Bij de bof zijn dat er diverse die samen variëren van 0,4-1,0 % kans. De kans om te overlijden bij patiënten met mazelen is in Nederland kleiner dan 1 op de 10000 gevallen. Rode hond kan schadelijk zijn voor ongeboren baby’s.

Al jaren woedt er een stevige discussie of deze kleine risico’s nou wel of niet erger zijn dan de risico’s van vaccinatie. De vraag is ook of we met het steeds verder uitsluiten van ziekterisico’s middels vaccinatie niet teveel ingrijpen op ons immuunsysteem en dat de oorzaak is van allerlei nieuwe auto-immuunziekten e.d. en we misschien weer zouden moeten leren leven met enige risico’s.

Voor mij is sedert die aflevering van Law&Order de vraag hoever mogen overheden en media gaan om het publiek te masseren vooral deel te nemen aan de overheid welgevallige programma’s. De bewuste aflevering kwam op mij over als één groot propagandastuk en zat vol bewust toegepaste manipulatie. Je moet zelf al flink hebben nagedacht over deze problematiek om dat te kunnen doorzien.

Ondertussen werkt de WHO aan invoering van digitale vaccinatiepaspoorten. Met een gateway: ‘Hiermee kunnen QR-codes op elektronische vaccinatiecertificaten over de landsgrenzen heen worden gecontroleerd.’

Wat blijft er over van onze vrije keuze?

Beïnvloedbaar

De toestand in de VS en met name de gebeurtenissen in Washington deze week laten weer eens zien hoe makkelijk mensen te beïnvloeden zijn. Leugens, bedrog, manipulatie worden slecht doorzien. Mensen geloven kennelijk graag wat ze willen geloven en een mega manipulant als Trump weet daar ongelooflijk slim op in te spelen. Overigens o.a. met argumenten en retoriek die al eeuwenlang door dictators wordt gebruikt.

Ik ben eindelijk begonnen aan het boek ‘De meeste mensen deugen’ van Rutger Bregman dat recent werd bekroond met de NS publieksprijs. Het boek is een verrassing voor me in veel opzichten. Bregman laat o.a. zien dat het al eeuwenlang afschilderen van de mens als een wild dier dat slecht wordt zodra je het laagje vernis dat beschaving heet eraf pelt, een soort ‘self fulfilling prophecy’ is geworden en de werkelijkheid vaak anders is dan door media en machthebbers werd en wordt afgeschilderd. Er wordt ons een ‘werkelijkheid’ voorgehouden die machthebbers wenselijk achten. Rapporten over hoe het echt is gesteld met allerlei situaties in ons maatschappelijk leven worden niet zelden terzijde geschoven, zo niet in een la of doofpot gestopt. Mensen die de waarheid aan het licht willen brengen, worden in diskrediet gebracht met in onze tijd imho als een van de grootste dieptepunten wat er nog steeds gaande is rond Julian Assenge.

In onze tijd komt steeds meer van deze gang van zaken aan het licht. En er worden de gekste middelen ingezet om dat weer tegen te spreken. Omkering van feiten is daarbij een veelgebruikt middel. Het gevaarlijke van Trump is (hopelijk was) dat hij juist daar op inspeelt. Wat werkelijk en waar is, schildert hij af als complotten en vijand van het volk of hemzelf.

De algoritmen van sociale media zijn ook nog eens handig te misbruiken om wat waar is in een kwaad daglicht te stellen. Petje af overigens voor diezelfde sociale media die na de bestorming van het Capitool ingrepen in de accounts van Trump .

Mensen die bedenkingen uiten tegen vaccinaties werden al voor corona afgeschilderd als complotgekkies, terwijl de argumenten om kanttekeningen te plaatsen bij de ontwikkeling dat we ons tegen elk gezondheidsrisico willen indekken ook met wetenschappelijk onderzoek worden gestaafd.

Zo blijkt het inenten tegen waterpokken, wat toch een betrekkelijk onschuldige kinderziekte is, vrijwel zeker verantwoordelijk te zijn voor de toename van gordelroos. Waterpokken en gordelroos horen bij dezelfde stam van het herpesvirus. De antistoffen die je als kind opbouwde door het krijgen van de ziekte beschermden je niet je hele leven. Maar dat was geen probleem zolang kinderen waterpokken bleven krijgen. Immers, als volwassene kwam je weer in aanraking met het virus, door kinderen en kleinkinderen of desnoods buurkinderen, waardoor de antistoffen gereactiveerd konden worden Nu dat niet meer gebeurt, kan het herpesvirus makkelijker gordelroos doen ontstaan.

De toename van auto-immuunziekten geeft ook te denken en hetzelfde geldt voor het geknutsel met juist ons immuunsysteem om weerstand tegen coronavirussen op te bouwen. Maar de groepsdruk neemt toe. Media en machthebbers weten geen andere oplossingen dan lockdowns en vaccinatie en als het zo doorgaat zijn de mensen die geen vaccinatie willen straks de nieuwe gekkies die van alles en nog wat uitgesloten moeten worden.

De ophitsing van Trump lijkt niet vergelijkbaar met het bestrijden van een pandemie. Maar wie even nadenkt ziet de overeenkomsten.

De Chinese machthebbers hebben ondertussen een onderzoeksdelegatie van de WHO de toegang tot Wuhan ontzegt. Dat openlijk machtsmisbruik toeneemt naarmate een macht groter wordt zou bijna ironisch genoemd kunnen worden, ware het niet dat het laat zien hoe gevaarlijk die macht is. En hoe we ook daar door beïnvloed worden.

Griepprik

Het is weer die tijd van het jaar; huisartsen roepen massaal hun patiënten uit de zogenaamde risicogroepen op om een griepprik te komen halen. Je behoort tot die risicogroepen als je de 60 gepasseerd bent of hart- en vaat- of long- of suikerziekte hebt of een nieraandoening, verminderde weerstand hebt door chemotherapie enz. Dat zijn dus best veel mensen.
Bij mijn oproep zit dit jaar een uitgebreide fullcolour folder. Natuurlijk samengesteld door het RIVM, dé Nederlandse instelling die namens de overheid Nederlanders wil laten vaccineren voor van alles en nog wat. Het RIVM is natuurlijk ook betrokken bij de massale distributie van jodiumtabletten die plaats gaat vinden in grote delen van het land.
Het RIVM schrijft daarover: Door tijdens een eventueel nucleair incident de jodiumtabletten te slikken, raakt de schildklier verzadigd met stabiel jodium. Hierdoor wordt de opname van radioactief jodium in de schildklier gestopt.
Nou dat is mooi natuurlijk. Maar bij radioactieve straling zijn wel meer organen betrokken dan de schildklier lijkt me…
Ik heb ernstige twijfels bij het nut van die verstrekking, maar voor de farmaceutische industrie is het weer een lekkere inkomstenbron. Minister Schippers die met dit plan is gekomen heeft al vaker laten zien dat ze haar pijpen laat dansen naar ‘big pharma’ en alleen al daarom mogen we blij zijn dat ze in Rutte III niet terugkomt als minister.
Big Pharma, de term die de laatste paar jaar in socia media is ingeburgerd en bijna altijd synoniem is voor kritiek over de uitbuiting die deze industrie pleegt, verdient ook goed aan alle inentingen, zoals de griepprik en alle preventieve entingen bij kinderen.
Vooral bij dat laatste zetten steeds meer mensen vraagtekens. De eerste entingen worden nu al meestal gegeven bij gezonde babietjes van zes (6!) weken. Er wordt tegenwoordig ingeënt voor kinderziekten die we vroeger als normaal beschouwden, zoals de bof en mazelen. Ze worden ons nu voorgeschoteld als gevaarlijke ziekten, maar de risico’s zijn uiterst klein. Tal van artsen en wetenschappers relateren het toenemen van allerlei kwalen bij volwassenen aan de entingen in hun jeugd. De weerstand die we vroeger opbouwden door die kinderziekten te krijgen, had zijn nut beweren deze artsen en wetenschappers.
Uiteraard is Big Pharma het daar niet mee eens. Zoals Big Pharma ook alle rapporten en onderzoeken en bewijzen over alternatieve behandelingen die werkzaam zijn bij kanker van tafel veegt. Logisch, kanker is vermoedelijk de grootste ‘melkkoe’ van de farmaceutische industrie. De chemokuren worden inmiddels voor zulke exorbitante prijzen verkocht dat zorgverzekeraars en artsen, in feite wij allemaal, opgezadeld worden met ethische discussies over wie er wel en niet voor de duurste behandelingen in aanmerking mogen komen.
De patiënt die te horen krijgt dat hij kanker heeft belandt in een rollercoaster waarbij al kort na de diagnose een behandelingsvoorstel wordt gedaan. Vaak wordt al na 1 of 2 weken begonnen met de eerste chemo of bestraling. Dat lijkt misschien gunstig, maar het gaat allemaal zo snel dat terwijl je al een enorme schok moet verwerken je echt geen tijd hebt om goed op een rijtje te krijgen of je die voorgestelde behandeling wel wilt. Tuurlijk, de doktoren en verpleegkundigen zijn uiterst zorgzaam en lief voor je en doen hun uiterste best. Dat is geweldig, en daardoor voel je je ook een beetje veilig en in goede handen.
Maar een gesprek over alternatieven zit er bij het ziekenhuis niet in. Je moet al een flink eind thuis zijn in die wereld, wil je daar voor kiezen. En dan nog; legio zijn de mensen die aarzelen en waarvan de druk van de omgeving om toch vooral te doen wat de dokter zegt te groot is om serieus naar alternatieven te kijken.
Chemo’s krijgen is zo ingeburgerd, lijken we zo normaal te vinden dat je iemand die net de diagnose kanker heeft gekregen eigenlijk niet eens aan kunt doen om te vertellen wat er allemaal aan rapporten is over hoe die chemische troep je lichaam kapot maakt.
De griepprik is ook ingeburgerd.
Maar ik hoef hem niet.
Ik neem het risico wel.
Om griep te krijgen.
In de meer dan zestig jaren dat ik leef, heb ik een aantal keren griep gehad. Als het echt een zware griep was waardoor ik een paar dagen barstte van de spierpijnen bijvoorbeeld en in bed bleef liggen, was dat niet leuk natuurlijk. Maar volgens mijn artsen was het altijd een nieuwe variant. Die zit pas in de griepprik van volgend jaar. Door de griepprik zou ik als ik ziek word minder zware griep krijgen. Maar dat geldt alleen voor al langer bestaande varianten en daar heb ik hoogst waarschijnlijk al weerstand tegen opgebouwd. Zolang mijn immuunsysteem nog goed werkt, blijft Big Pharma daar vanaf. Daar verandert een uitgebreide kleurenfolder van het RIVM niets aan.

NB.
Volgens Skepsis hoor ik omdat ik geen griepprik wil als patiënt in een gesloten inrichting. (Zie laatste regel van dit artikel).
Daar tegenover staat dit artikel van Wij worden wakker.
Wie zich al googlend zelf gaat oriënteren zal tussen deze twee uitersten vele varianten vinden.

Griepprik

Sluitend bewijs dat de griepprik werkt is er niet.
Toch roept het RIVM vandaag middels nieuwsberichten in de media op die griepprik toch vooral te nemen. Steeds meer 60-plussers schijnen de prik niet meer te willen en het RIVM is nu een offensief tegen die weigeraars begonnen met als ik de nieuwsberichten samenvat het motto: beter drie dagen ziek dan dood. Angstzaaierij dus.

We vaccineren onze kinderen en huisdieren vaak zonder dat we weet hebben van wat er nu eigenlijk in de entstoffen zit. We worden door de vaccinerende instanties wel voorgelicht over de voordelen van vaccinaties, maar vrijwel niet over de nadelen en die zijn er ook. Vaccinatieschade komt geregeld voor meldt o.a. dit Volkskrant artikel. Waarom krijgen ouders niet automatisch de bijsluiter van de vaccinatie? vraagt de auteur zich af.
In de griepprik en de vaccinaties van onze kinderen zitten niet alleen ziektekiemen, maar ook chemische en soms ronduit giftige stoffen. Nog afgezien van dat ieder mens anders reageert op de inspuiting van ziektekiemen, worden er steeds vaker relaties gelegd met die ziektekiemen maar ook de ‘hulpstoffen’ in vaccinaties en ziekteverschijnselen die soms jaren na de vaccinatie aanhouden.

Mijn bewustzijn hierover ontwaakte toen ik met wijlen mijn hond na bijna twee jaar chronische oorklachten en tal van smeerseltjes die ik in het oor moest aanbrengen belandde bij een homeopathische dierenarts. Die vermoedde een verband met de vaccinaties en gaf hem homeopathische verdunningen van de vaccinaties. Binnen een maand waren zijn oorproblemen opgelost.

Het RIVM heeft ook veel stimulans doen uitgaan voor het inenten van jonge meisjes met het zgn. HPV-vaccin dat zou helpen om baarmoederhalskanker te voorkomen. De bijwerkingen van de vaccinaties geven volgens het RIVM geen aanleiding tot ongerustheid en de inentingen zijn inmiddels opgenomen in het Rijksvaccinatieprogramma. Maar er komen steeds meer bewijzen dat Gardasil en Cervarix, de twee vaccins tegen baarmoederhalskanker, grote gezondheidsrisico’s met zich meebrengen. Het ontstaan van veel chronische kwalen en auto-immuunziekten worden door steeds meer mensen toegeschreven aan de vaccins.
Wetenschappelijk sluitend bewijs dat de vaccins werken tegen baarmoederhalskanker ontbreekt en zelfs goed onderzoek naar de bijwerkingen blijkt nooit gedaan. Het tempo waarmee deze vaccins geïntroduceerd zijn, is ongekend en kan worden toegeschreven aan een fikse lobby van de farmaceutische industrie. Ondertussen zijn onze dochters in feite proefkonijn.

Misschien dienen we ons eens goed af te vragen wat de relaties van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) met deze bedrijfstak zijn.
En of het echt wel nodig is om ons en onze kinderen en huisdieren tegen van alles en nog wat in te laten enten. Nog niet zo lang geleden kregen kinderen hun natuurlijke weerstand tegen ziekten door ‘gewoon’ af en toe een poosje ziek te zijn. De vermoedens nemen toe dat in zulke periodes meer weerstand wordt opgebouwd dan alleen voor de betreffende kinderziektes.

Na het journaalitem met de schaamteloze RIVM campagne voor de griepprik lees ik verder in de nieuwe dichtbundel van Astrid Lampe; De Taiga zwijntjes. Mijn oog valt op: “hoe het ook zij- stap uit de rij: ontspan!”